Anadolu Esmer Ekmeği Yerine, Amerika'nın Beyaz Ekmeği ile sağlığımızdan olduk.

1948 yılına kadar ekmeğimiz esmerdi. Maya evde üretilir, ekşi maya kullanılırdı, organikti ve doğaldı. Sofrada doyduğumuzu hissederdik.

ABD, Anadolu'nun 14 kromozomlu siyez buğdayı ve 28 kromozomlu kavılca buğdayının genetiğiyle oynayarak 48 kromozomlu "Cüce Buğday" türünü geliştirdi. Bu süreçle birlikte dünyanın verimli tarlaları kimyasal gübreler ve zehirli ilaçlarla tanıştı. Tehlikenin farkında değildik.

Buğdayın genetiği sürekli değiştirildi ve sonuç olarak ortaya "buğdayımsı" bir ürün çıktı. Kavılca ve siyez artık tanınmaz haldeydi. Sapının kısalığından dolayı bu "Cüce buğdaylar" Pakistan ve Hindistan’a da ihraç edildi ve üretim rekorları kırıldı.

1950’den itibaren ABD, "ihtiyaç fazlası" olarak bu "buğdayımsı" ürünü yardım adı altında Türkiye'ye soktu. Türkiye, kurak geçen yıllarda ucuz ve genetiği değiştirilmiş GDO'lu buğdayı ithal etmeye başladı.

Sonuç olarak, ülkemizde gluten intoleransı, çölyak, diyabet, otoimmün hastalıklar, obezite, Alzheimer, demans, dikkat eksikliği gibi nörolojik ve romatizmal hastalıklar patladı. DP'nin iktidar vaadi endüstriyel beyaz undan yapılan "Beyaz Ekmek"ti. Medya, beyaz ekmeği kalite, zenginlik ve refah göstergesi olarak sundu. Halk, beyaz ekmek tükettikçe doymuyordu ve bu, sağlığı ciddi şekilde bozdu. Şeker, astım, alerji gibi hastalıklar ardı ardına geldi.

Fiyatı daha pahalı olan kara ekmeğin aslında bütçe ve sağlık açısından daha ucuz olduğunu beslenme uzmanları halka anlatmıyor. Dünya ortalamasının beş katı ekmek tüketiyoruz ve aynı zamanda dünyada en fazla ekmek israf eden ülkeyiz. Çünkü beyaz ekmek, en çabuk bozulan ekmek türüdür.

Marshall Yardımı ile beyaz ekmek tüketmeye başlayan Avrupa ülkeleri, yıllar sonra beyaz ekmek yemeyi bıraktı. Beyaz ekmek ile tam buğday ekmeği arasındaki farkı daha yeni anlamaya başladık.

Hastalıklardan korunmak için ilaçlara değil, sağlıklı besinlere yönelmeliyiz. Tüketici, parasını neye harcadığını bilmelidir. Yerli ata tohumuyla, geleneksel tarım yöntemleriyle üretilmiş, GDO’suz, kimyasal ilaç ve gübre içermeyen gıdalar talep edilmelidir. Ata tohumu ile üretim yapan çiftçiler devlet tarafından desteklenmelidir.