Kırşehir Ağzı: Bölgenin Yerel Sözcükleri ve Anlamları

Kırşehir'in yerel söz varlığı, bölgenin zengin kültürel geçmişini ve dil çeşitliliğini yansıtır. Bu yöresel kelimeler, hem günlük yaşamda hem de yerel kültürün korunmasında önemli bir rol oynar. İşte Kırşehir ağzında kullanılan bazı yerel kelimeler ve anlamları:

Kırşehir Ağzı: Bölgenin Yerel Sözcükleri ve Anlamları

 Bu yöresel kelimeler, hem günlük yaşamda hem de yerel kültürün korunmasında önemli bir rol oynar. İşte Kırşehir ağzında kullanılan bazı yerel kelimeler ve anlamları:

Kırşehir Yerel Sözcükleri

  1. Acep: Acaba
  2. Açacak: Anahtar
  3. Alaşa: Çok konuşan, olur olmaz şeylere karışan
  4. Alayı: Hepsi
  5. Anaç: Karşılık
  6. Astap: Elbise
  7. Astar: Tavan
  8. Ayıtlamak: Temizlemek
  9. Basma: Tezek
  10. Başangı: Yaramaz, haylaz
  11. Belermek: Akı iyice belirecek biçimde açılmak (göz için)
  12. Bıldır: Geçen yıl, bir yıl önce
  13. Bolalmak: Bollaşmak
  14. Bostan: Kavun, karpuz tarlası
  15. Börtlemek: Haşlamak
  16. Cabadan: Bedavadan
  17. Cağ: Lavabo, banyo
  18. Camadan: Yelek
  19. Cırmık: Tırnak izi
  20. Cücük: Civciv
  21. Çalgeçir: Çatal
  22. Çalma: Kibrit
  23. Çalkamaç: Ayran
  24. Çekişken: Kavgacı
  25. Celen: Ev saçağı
  26. Çıkla: Tümden
  27. Çitil: Çalı çırpı
  28. Dal: Arka, sırt
  29. Delme: Yelek
  30. Deşirici: Dilenci
  31. Devrambel: Ayçiçeği
  32. Dilmek: Yarmak
  33. Dinelmek: Ayakta durmak
  34. Direşmek: Sözünden veya kararından dönmemek
  35. Ditmek: Parçalara ayırmak
  36. Divlek: Kalın kabuklu olgun kavun
  37. Dolukmak: Ağlayacak duruma gelmek
  38. Dulda: Kuytu yer
  39. Ekemiş: Çok bilmiş
  40. Ekşimek: Surat asmak
  41. Elekçi: Çingene
  42. Erinmek: Üşenmek
  43. Essah: Doğru
  44. Efellemek: Afallamak, şaşırmak
  45. Erengi: Büyük anahtar
  46. Frek: Domates
  47. Gebeş: Karnı şiş olan
  48. Gınnap: Sicim
  49. Gızınmak: Isınmak
  50. Gidi: Ahlaksız
  51. Gostak: Kibirli, kendine çok güvenen
  52. Gülük: Hindi
  53. Garım: Sebze ve meyve bahçesi
  54. Gavkırmak: Kükremek, üzerine atlamak
  55. Gedik: Kaynatılmış buğday
  56. İpdi: İlk önce
  57. İşmar: El, göz veya baş ile yapılan işaret
  58. Kaaam: Akraba
  59. Kağşak: Eskimiş, gevşemiş
  60. Karakmak: Susamak
  61. Kelik: Boğazlı çocuk ayakkabısı
  62. Kepir: Çorak, verimsiz toprak
  63. Keskenmek: Elini kaldırıp vuracak gibi yapmak
  64. Köper: Tarla sınırı
  65. Kurk: Kuluçka
  66. Lapacı: Vücutça toplu ve iri olmasına rağmen direnci zayıf olan
  67. Maplak: Ateş küreği
  68. Memişhane: Ayakyolu, abdesthane
  69. Mertlemek: Zıplamak
  70. Müdare: İhtiyattan dolayı göz yumma
  71. Nakıs: Ters, aksi
  72. Oflaz: Yaptıklarıyla övünen
  73. Okuntu: Davetiye
  74. Ölük: Canlılığını yitirmiş, halsiz
  75. Örk: Hayvanları çayıra bağlamaya yarayan kalın ip
  76. Ötürmek: İshal olmak
  77. Pahıl: Cimri, hasis
  78. Pece: Pencere
  79. Pisik: Kedi
  80. Porsumak: Bozulmak
  81. Puhara: Baca
  82. Pürçüklü: Havuç
  83. Püsen: Kırağı
  84. Sasımak: Kokuşmak
  85. Sındı: Makas
  86. Sıracalı: Hastalıklı
  87. Sırıntı: Dokunmuş bez parçası
  88. Sızgıt: Kavrulmuş et, kavurma
  89. Sokum: Lokma
  90. Söğürme: Pirzola
  91. Süymek: Yeniden çıkmak
  92. Takanak: Alacak, borç
  93. Talaz: Dalga, kasırga
  94. Tap-tapı: Takunya
  95. Tavatır: Çok iyi, güzel
  96. Tıngırdak: Küçük çan
  97. Tosulamak: Emeklemek
  98. Tuman: Dal, şalvar
  99. Tuturuk: Ateş tutuşturacak çalı çırpı gibi şeyler
  100. Üzlük: Topraktan yapılmış küçük kulpsuz çömlek
  101. Verev: Çapraz
  102. Verep: Rampa
  103. Yadırgı: Yabancı
  104. Yağlık: Büyük mendil
  105. Yorak: Deri parçası
  106. Yülümek: Traş etmek
  107. Zaar: Galiba
  108. Zöhür: Sahur
  109. Zukga: Dayak

Bu yerel kelimeler, Kırşehir'in kültürel mirasını ve tarihini derinlemesine yansıtır. Her bir kelime, yöre halkının günlük yaşamında karşılaştıkları nesneler, olaylar ve kavramlar hakkında önemli bilgiler sunar. Bu sözlük, hem dil araştırmaları hem de bölgesel kültürlerin anlaşılması açısından değerli bir kaynaktır.